ضعف در مسئولیت اجتماعی و افزایش بی‌اخلاقی
مفهوم‌سازی مسئولیت اجتماعی در حوزه‌هایی مانند ورزش در حال قوام است. به همین دلیل بسیاری از سازمان‌ها و باشگاه‌های ورزشی طرح‌هایی ارائه کرده‌اند و فعالین ورزشی و قهرمانان کنش‌ها و اقداماتی همسو با این جنبش داشته‌اند.
دکتر مجید خاتونی_ مدیرعامل انجمن جامعه ورزش و فرهنگ ایران: حس دگرخواهی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی ورزشکاران برآمده از گفتمان اخلاق در ورزش است. یعنی در گستره ورزش علاوه بر اخلاق حرفه‌ای با اخلاق اجتماعی نیز مواجه هستیم. ورزشکاران در سبک زندگی ورزشی خود علاوه بر انگیزه‌های ورزشی و تجاری، انگیزه‌های اخلاقی و انسانی را مهم می‌دانند و آن را جزو وظایف رفتاری خود قرار می‌دهند. به همین علت است که شاهد حضور برخی از ورزشکاران در برنامه‌ها و فعالیت‌های خیرخواهانه هستیم.
اینکه چرا گفتمان مسئولیت اجتماعی در ورزش کشور هم در ساحت سازمانی و هم در ساحت فردی کمرنگ و کم‌خاصیت است، دلایل مختلفی دارد. یکی از دلایل اصلی مورد اشاره، عدم فهم مدیران ارشد ورزش کشور از فلسفه و چیستی ورزش و کارکردهای جامعه‌ساز آن است. این فقر فکری و شناختی چالش‌آفرین است و موجب بی‌توجهی به کارویژه‌هایی چون مسئولیت اجتماعی می‌شود. غیبت مؤلفه مسئولیت اجتماعی در ساختار سازمان‌های ورزشی یا حضور نمایشی و کم‌اثر آن باعث می‌شود این موضوع در بین موضوعات فنی و نتایج مسابقات و حواشی ورزشی مغفول بماند.
از یک سو اشاعه پدیده نتیجه‌گرایی افراطی موجب می‌شود، ارزش‌ها و کنش‌های اخلاقی در محیط ورزش کمرنگ جلوه نماید. وقتی همه چیز به مسائل فنی و برد و باخت خلاصه شود، همین نقطه آغاز کج‌فهمی و کج‌روی‌ها می‌شود. از سوی دیگر ضعف مدیریت در حوزه‌های آموزش و فرهنگ و ورزش کشور باعث شده میراث غنی پهلوانی در کشور رو به ضعف و فقر پیش برود و ورزشکاران نسل جدید با تمام ابعاد چنین سرمایه فرهنگی آشنا نشده و نتوانند از آن محافظت کنند.
شعارزدگی مسئولان، حضور افراد غیرمتخصص در جایگاه‌های فرهنگی ورزش و از بین رفتن قبح بی‌اخلاقی در ورزش در پیدایش شرایط کنونی نقش دارد. تضعیف نظام ارزش‌ها، روح ورزش را کدر و فقر اخلاق را هم ایجاد می‌کند. چنین وضعیتی جلوه‌ای از توسعه نیافتگی ورزش کشور را نشان می‌دهد.
انتهای پیام/